Atatürk'ün himayesi ile yazılan ve 1931 yılından itibaren liselerde okutulan dört ciltlik tarih kitapları kaldırılıp yerlerine yeni kitaplar yazdırıldı ve okullarda Atatürk'ün kitapları yerine 1942 yılında okutulmaya başlandı. Metin Aydoğan "İnönü" adlı kitabında bu yeni kitapları şöyle değerlendirir:
"Yeni kitap,
Sayfa 167Kitabı okudu
Ahmet Hamdi Tanpınar, Türkiye'nin Batılılaşma sürecinde modernleşme kavramı yerine "medeniyet değiştirmesi" ifadesini kullanır. Ona göre Türk toplumu Tanzimat'tan bu yana bir medeniyetten diğerine geçmeye çalışmaktadır. Türkiye'nin siyasi ve toplumsal meselelerine genellikle bu "medeniyet değiştirmesi" penceresinden bakmayı tercih etmiş, Türkiye'de yaşanan sorunların çoğunun kaynağı olarak Batılılaşma sürecindeki eksiklikleri, yanlışlıkları görmüştür.
Sayfa 38
_(Cia ajanı Fuller’in “Yeni Türkiye” planı- 2008)_
_Atatürkçülük öldü. Nurcular ileri. Paul Henze(Cia)
_Kemalizme son verip Osmanlıyla övünün. Fuller(Cia)
_Türkiye, Atatürk'ün mirasını reddedip Osmanlı şeriatına geri dönmelidir. Samuel Huntington. (Cia)
_Yapılması gereken Atatürk'ün İslam ve kürt düşmanlı olduğu fikrini yaymaktır. Kurt
AP 1965 seçimlerine, “İnönü'yü deviren parti” imajıyla ve yeni lideri genç Demirel ile girdi. En önemlisi, amblemini değiştirmişti.
Yeni amblem kırat idi ve liderin adı Demirel'di. İkisi birleştiğinde “demirkırat” oluyordu. DP döneminde, özellikle köylüler demokrat kelimesini “demirkırat” diye telaffuz ediyorlardı. Seçimler öncesindeki
Sayfa 112Kitabı okudu
getirmiş ve onları kadı karşısına çıkarıp başından geçenleri anlatarak üç dervişi hırsızlıkla suçlamış. Kadı, devecinin ifadesini yerinde bularak üç ermişi deveyi gasbetme suçundan hapse atmış. Kısa bir süre sonra adam devesini arazide başıboş dolaşırken bulmuş ve dervişlerin salıverilmelerini temin maksadıyla mahkemeye başvurmuş. Daha önce
Sayfa 127
Türkiye'nin modernleşme sürecinde Tanzimat aydını, Batı tarzında yazın eserlerini Türk edebiyatına kazandırmasına karşın kendisine öz bir fikir kimliği oluşturamamıştır. Evrensel eserler ortaya koymaya çabalarken yerel kalmış, kendi topraklarında ise topluma yabancı kalmıştır.
Sayfa 67Kitabı okudu
...Mazide, Tanzimat devrinden sonra ecnebi sermayesi müstesna bir mevkie malikti, Devlet ve hükümet ecnebi sermayesinin jandarmalığından başka bir şey yapmamıştır. Her yeni millet gibi Türkiye buna muvafakat edemez. Burasını esir ülke yaptıramayız.
Mustafa Kemal, İzmir'de toplanan Türkiye İktisat Kongresi'nde
Islahat Fermanı: azınlıkların imtiyazları
Islahat Fermanı Hümayunu yahut Hatt-ı Hümayunu 18
Şubat 1856 tarihinde ilân edildi. Bu ferman 1839 Gülhane Hatt-ı Hümayunundan (Tanzimat Fermanı) çok daha
fazla dış hedeflere yönelmişti. Mübalağasız söyleyebiliriz
ki, 1839 fermanından hayli uzun olan bu hatt-ı hümayunun
üçte ikisi azınlıkların imtiyazlarına, geri kalan kısmı da
Osmanlı İmparatorluğu'ndaki yabancıların imtiyazlarına
ayrılmıştı.
Sayfa 697 - Gözlem Yayınevi, 1980Kitabı okudu
1839 Tanzimat Fermani na Sil 1838 Ticaret Antlaşmasının arkasından gelmişse, 1856 yılında kabul edilecek olan Islahat Fermanı 1854 yılındaki ilk borçlanmanın ve 1878 Berlin Antlaşmasında kayda ge çen reform vaatleri de 1875 yılındaki iflasın ardından gele cektir. Çünkü ekonomik bağımlılığa doğru atılan her adım, batılı güçlerin reform paravanası altında kendini açığa vu ran vesayetinin ağırlığını gitgide daha fazla duyuracaktır.
Bu, aynı zamanda, batılı büyük devletler için islahat hareketlerinin kendi uyruklarıyla, Rum ve Ermeni simsarlarına daha geniş bir hareket serbestisi ve gitgide artan bir müdahale imkânı kazandırmaktan başka bir anlama gelmediğini de gösterir. Bu devletlerin yenileşme hareketlerine koyduğu sınır işte budur. Yoksa, kendini yenilemiş, daha da öte, sanayileşmiş bir Osmanlı imparatorluğu'nun ortaya çıkma ihtimali, uzak bir ihtimal bile olsa, Avrupa'. nın yüreğine korku salmaktaydı. Bu yüzden Avrupalı dip lomatik çevreler Tanzimat Fermanı'ndaki çelişkili ifadeye bel bağlıyorlardı.
Sayfa 645 - Gözlem Yayınevi, 1980Kitabı okudu
Hüzünlü Eleştiri
Türkiye'nin siyasî tarihi uygun örnekleri barındırır. Tanzimat'la bir likte başlayan edebiyat gayretleri Namık Kemal gibi numunelerin açık mücadelesinde görüldüğü üzere siyasî arayışlara dönüşür. Önceleri muha lif kampanyanın içinde yer alan ilk dönem edebiyatçıları zamanla muha fazakar-devletçi bir aydınlanma tavrında karar kılar.
